Update Felix – What a year it has been!

377 dagen.
Zo lang zijn we al met vier. Wij drie en het monster dat leukemie heet.

Vandaag -iets meer dan een jaar na de diagnose- zijn we blij te kunnen zeggen dat het goed gaat met Felix. De behandeling verloopt zoals ze moet lopen en er zijn goede kansen op genezing.

Het heeft er ook alle schijn van dat deze kerstperiode stukken beter zal zijn dan die van vorig jaar.  Toen we kerst en oudejaar in het ziekenhuis ‘vierden’, niet wetend of we een volgende kerst nog samen zouden kunnen vieren. We genieten dus dubbel dit jaar!

Veertien weken ver in de onderhoudsfase en Felix zijn haartjes groeien intussen ook volop terug. Geen blonde haren meer maar wel prachtig ‘peper en zout’. We sparen voor een weelderige haardos! 🙂

Binnen een paar weken zal aan Felix (uiterlijk) niet meer te zien zijn dat hij vocht én vecht tegen een vreselijke ziekte. Op een jaar tijd is hij van een klein peutertje een prachtige kleuter geworden!

Hij heeft tonnen energie en ook zijn tong staat nooit stil. Een vrolijke, charmante spring-in-‘t-veld. Dankbaar dat we hem mogen zien opgroeien en trots op hoe hij in het leven staat. Een ‘mooier’ kind konden we ons niet wensen…

Ook de wekelijkse bloedafname verloopt vlotter en vlotter. Plezant zal die nooit worden maar elke prik die voorbij is, is er eentje die niet meer terug komt. De laatste weken waren er ook geen tekenen van infectie (ondanks het feit dat mama en papa zoals de rest van Vlaanderen alle twee een verkoudheid hadden).

De bezoekjes aan het UZ zijn minder frequent. Daar kunnen we goed aan wennen. Maar zelfs als we moeten gaan en er niet zo leuke dingen op het programma staan, klaagt Felix niet. Het is nog altijd een beetje thuiskomen en dat zal nog wel even zo blijven.

Na een beetje zoeken naar de juiste dosis orale chemo hebben we momenteel ook optimale bloedwaarden voor de behandeling.  En die zijn veel comfortabeler dan de periodes neutropenie (sterk verminderde weerstand) die we de voorbije twaalf maanden zeer frequent kenden.

Vorig jaar deze tijd stonden we aan het begin van de lijdensweg die Felix het afgelopen jaar moest ondergaan, toen de diagnose ‘leukemie’ op 12 december op ons hoofd viel en er alleen maar onzekerheid was.

De datum kwam dichterbij en bracht nare herinneringen terug, die we graag wegmoffelen in de verste hoeken van onze hersenen.

“Dan vertrokken we naar de spoedafdeling.” “Toen wisten we het.”

Sms om 17.25u.

“Zitten met Felix op spoed. Doorgestuurd. Iets met de rode bloedplaatjes. Nu wachten op dokter.”

Sms om 3.29u.

“We hebben nieuws. Als je wakker bent, bel ik eens.”

Gevolgd door een gesprek dat je denkt nooit te hoeven hebben.

Maar kijk: 12 december passeerde en we kijken vooruit, met goede kaarten.

Het afgelopen jaar heeft Felix gevochten zoals geen kind zou moeten vechten en altijd bleef hij opgewekt en positief. Alleen daarvoor al verdient hij honderden medailles en tientallen standbeelden.

We genieten elke dag van de kleine dingen. Ons hart slaat telkens over als hij zegt ‘dat we toch een mooi leven hebben’, en ons dan vervolgens platknuffelt. Een echte kerstboom, een wandeling in de sneeuw, samen wafeltjes bakken… Geluk zit écht in de gewone dingen.

Felix is ontzettend dankbaar en wij ook.  Laat dat een inspiratie zijn in de ‘days to come’.
Het mooiste cadeau, de beste wensen: uiteindelijk is gezondheid wat telt.
Dat wensen we iedereen dan ook toe in 2018!

Bedankt iedereen, voor alle hulp en steun het afgelopen jaar!

Carl, Tine en Felix